Αθλητιατρικός έλεγχος

Το Διαγνωστικό κέντρο Ασκληπιός, παρέχει ολοκληρωμένες υπηρεσίες αθλητιατρικής παρακολούθησης, όχι μόνο σε κορυφαίους επαγγελματίες αθλητές και ομάδες, αλλά και ερασιτέχνες αθλητές και παιδιά. 

Ο έλεγχος πραγματοποιείται από το άρτια εξειδικευμένο προσωπικό του κέντρου με την τελευταία λέξη σε  εξοπλισμό,υπό την καθοδήγηση του Καρδιολόγου Φάνη Ζαμπετάκη σε συνεργασία με το Εθνικό Ινστιτούτο Άθλησης και Επιδόσεων της Γαλλίας (INSEP).

Ο έλεγχος περιλαμβάνει: 

• Καρδιολογικό έλεγχο (HKΓ-Υ/Χ καρδιάς)

• Εργοσπιρομετρικό έλεγχο,  μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου ανα λεπτό (VO2max) αερόβιο και αναερόβιο κατωφλι

• Καταγραφή  ταχυτήτων  και καρδιακής συχνότητας σε κάθε στάδιο

• Βασικός μεταβολισμός στην ηρεμία`

• Μέτρηση  κατανάλωσης θερμίδων, απο υδατάνθρακες πρωτεΐνες, λίπη στα διάφορα επίπεδα άθλησης 

• Έλεγχο ταχύτητας ελαστικότητας και εκρηκτικότητας

• Πελματογράφημα

• Βιοχημικό έλεγχο και μέτρηση γαλακτικού οξέος.

Δίνεται έτσι η δυνατότητα να αξιολογήσουμε: 

• Τη φυσική κατάσταση σε άμεση σχέση  με την υγεία 

• Την ειδική φυσική κατάσταση η οποία σχετίζεται με την δραστηριότητα - άθλημα

Ο εργομετρικός έλεγχος θεωρείται απαραίτητος και ιδιαίτερα χρήσιμος για τον καταρτισμό του προπονητικού προγράμματος και τη βελτίωση της αθλητικής απόδοσης.

Οι περισσότεροι φυσιολόγοι θεωρούν ότι οι καλύτεροι δείκτες καρδιοαναπνευστικής αντοχής είναι:

• Η μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου (VO2max)

• Η μέγιστη αερόβια δύναμη - ταχύτητας

• Η μέγιστη αερόβια ικανότητα

• Λιπομέτρηση

Η απόδοση και οι επιδόσεις του κάθε αθλητή είναι συνυφασμένες: 

• Με τη μέγιστη αερόβια ικανότητα, η οποία με την σειρά της εξαρτάται αφενός από τη μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου και αφετέρου από τον αερόβιο και αναερόβιο ουδό. 
  
• Ένα σωστά δομημένο πρόγραμμα άθλησης έχει ως αποτέλεσματη βελτίωση της μέγιστης κατανάλωσης οξυγόνου (VO2max), αλλά και του αναερόβιου και αερόβιου ουδού.
  

Ο καταληλότερος τρόπος εκτίμησης των παραμέτρων αυτών ειναι η εργοσπιρομετρία.

Σε ένα άτομο χωρίς ιδιαίτερη προπόνηση στο παρελθόν, ένα σωστό προπονητικό πρόγραμμα μπορεί να επιφέρει βελτίωση της μέγιστης κατανάλωσης του οξυγόνου έως και 40% σε σχέση με την προγενέστερη κατάσταση του.

Στους αθλητές,  το ποσοστό αύξησης μπορεί να φτάσει σταδιακά 15-20%. Επίσης, πολύ σημαντική είναι η βελτίωση της σχέσης της μέγιστης ταχύτητας προς την ταχύτητα στο αναερόβιο κατώφλι. Δηλαδή, αν ένας αθλητής έχει ταχύτητα στον αναερόβιο ουδό 15 Km/h με 20% αύξηση θα φτάσει στα 18Km/h, πολύ μεγάλη  διαφορά για τη βελτίωση της επίδοσης του.