Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα (ΣΜΝ / STDs)

Chlamydia trachomatis (Χλαμύδια του τραχώματος)

Το chlamydia trachomatis βακτήριο μεταδίδεται κυρίως μέσω κολπικού, στοματικού και πρωκτικού σεξ. Ακόμα, οι έγκυες γυναίκες μπορούν να μεταδώσουν χλαμύδια στα παιδιά τους κατά την διάρκεια του τοκετού, προκαλώντας πνευμονία ή και σοβαρή μόλυνση ματιού των νεογνών τους. Το 75% των γυναικών και το 65% των ανδρών με χλαμύδια είναι ασυμπτωματικά. Εάν εμφανιστούν συμπτώματα, τότε αυτά παρουσιάζονται μέσα σε 7-21 μέρες. Σε αυτά περιλαμβάνονται: υγρά από το πέος ή τον κόλπο, πόνο ή κάψιμο στην ούρηση, αίμα από τον κόλπο, πόνο στην κοιλιά, ναυτία, πυρετό, πόνο κατά την σεξουαλική επαφή στις γυναίκες, ερεθισμό του ορθού, ερεθισμό του τραχήλου, πρήξιμο ή πόνο στους όρχεις. Τα σημαντικότερα προβλήματα που μπορούν να προκαλέσουν είναι: τράχωμα οφθαλμών και τύφλωση, παθήσεις πνευμόνων και αυτιών, ουρηθρίτιδα, επιδιδυμίτιδα, στειρότητα.

Mycoplasma hominis (Μυκόπλασμα)

Το βακτηριακό στέλεχος Mycoplasma hominis εντοπίζεται στη γεννητική περιοχή κυρίως γυναικών αλλά και ανδρών. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν στις γυναίκες: πόνο κατά τη διάρκεια της επαφής, αιμορραγία από τον κόλπο μετά την επαφή και στους άντρες: πρήξιμο της ουρήθρας, τσούξιμο ή κάψιμο κατά την ούρηση. Καθίσταται παθογόνο υπό ορισμένες συνθήκες, και έχει συσχετιστεί στις γυναίκες με λοιμώξεις και παθήσεις όπως η ενδομητρίωση, η σαλπιγγίτιδα, η υπογονιμότητα και η φλεγμονώδης πυελική νόσος. Ακόμα, έχει συνδεθεί με: την γέννηση λιποβαρών νεογέννητων, τις αυτόματες αποβολές, την πρόωρη ρήξη μεμβρανών, την γέννηση νεκρών εμβρύων, τις επιλόχειες λοιμώξεις και πυρετό.

Στους άνδρες είναι υπεύθυνο για την εμφάνιση ουρηθρίτιδας, επιδιδυμίτιδας και προστατίτιδας, οι οποίες με την σειρά τους δύνανται να οδηγήσουν σε υπογονιμότητα.

Mycoplasma Genitalium

Το Mycoplasma genitalium είναι ένα στέλεχος σεξουαλικώς μεταδιδόμενου βακτηρίου. Η λοίμωξη που προκαλεί είναι κυρίως στην ουρογεννητική οδό, ωστόσο μπορεί να μεταδοθεί και μέσω πρωκτικού σεξ. Συνήθως δεν εμφανίζονται συμπτώματα, ενώ οι λοιμώξεις που προκαλεί εμφανίζονται συχνότερα στους HIV-θετικούς άνδρες και γυναίκες. Στους άντρες το Mycoplasma genitalium σχετίζεται με: την μη-γονοκοκκική ουρηθρίτιδα (NGU), το 30% των περιπτώσεων επίμονης ή υποτροπιάζουσας ουρηθρίτιδας, την βαλανοποσθίτιδα, την προστατίτιδα και την επιδιδυμίτιδα. Στις γυναίκες, το Mycoplasma genitalium εντοπίζεται στον κόλπο, τον τράχηλο και το ενδομήτριο, μη δίνοντας συμπτώματα. Ανιχνεύεται στο 10-30% των γυναικών με κλινική τραχηλίτιδα, δημιουργώντας  βλεννοπυώδη τραχηλίτιδα και ουρηθρίτιδα. Το Mycoplasma genitalium δύναται να προκαλέσει υπογονιμότητα, ειδικά με προσβολή των σαλπίγγων.

Neisseria Gonorrhoeae (Γονόρροια)

Η γονόρροια αποτελεί μια σεξουαλικώς μεταδιδόμενη λοίμωξη, η οποία προκαλείται από το βακτήριο Neisseria gonorrhoeae. Οι λοιμώξεις με τις οποίες σχετίζεται είναι ουροποιογεννητικές και συνδέονται με προβλήματα κατά την ούρηση και αύξηση των κολπικών, ουρηθρικών και πρωκτικών εκκρίσεων. Συμπτώματα εμφανίζονται εντός 2 έως 21 ημερών μετά τη σεξουαλική επαφή. Σημειώνεται ότι η μητέρα φορέας δύναται να μολύνει το μωρό της κατά τον τοκετό. Ενδείξεις ή συμπτώματα της μόλυνσης στις γυναίκες αποτελούν: η μόλυνση και ερεθισμός του τράχηλου της μήτρας, η συχνοουρία, το αίσθημα κνησμού (φαγούρα) και καψίματος στην περιοχή της μήτρας, συνήθως συνοδευόμενη από παχύρρευστη κιτρινωπή έως πρασινωπή έκκριση πύου οι ενοχλήσεις στην περιπρωκτική περιοχή και η αιμορραγία μεταξύ των περιόδων ωορρηξίας. Ενδείξεις και συμπτώματα στους άντρες αποτελούν: τα τσιμπήματα στην ουρήθρα του πέους, ο πόνος ή το κάψιμο κατά τη διάρκεια της ούρησης, τα θολά ούρα, ο πόνος κατά την στύση, η παχύρρευστη κιτρινωπή έκκριση πύου από το πέος (50% των περιπτώσεων), η φλεγμονή των όρχεων και η φλεγμονή του προστάτη

Treponema Pallidum

Η ωχρά σπειροχαίτη ή Τρεπόνημα το ωχρόν (Treponema pallidum) είναι βακτήριο του γένους Treponema, το οποίο μεταδίδεται μέσω σεξουαλικής επαφής και μέσω του πλακούντα από τη μητέρα στο έμβρυο και προκαλεί την σύφιλη. Η σύφιλη είναι μια συστηματική, λοιμώδης νόσος με χρόνο επώασης 10-90 μέρες (συνήθως 21 μέρες). Τα συμπτώματα μεταξύ των δυο φύλων είναι παρόμοια και εμφανίζονται σε δύο στάδια. Στο 1^ο στάδιο (πρωτογόνος σύφιλη), το οποίο εμφανίζεται 3 εβδομάδες μετά την μόλυνση, το άτομο εμφανίζει ένα ή περισσότερα ανώδυνα έλκη (σκληρές πληγές) στην γεννητική, περινεϊκή , πρωκτική περιοχή, στο στόμα ή στο φαρυγγικό βλεννογόνο. Οι πληγές αυτές είναι πολύ μολυσματικές και εξαφανίζονται σε λίγες εβδομάδες. Ωστόσο, η σύφιλη θα συνεχίζει να εξελίσσεται, φτάνοντας στο 2^ο στάδιο, μέσα σε 3 μήνες. Στο 2^ο στάδιο (δευτερογόνος σύφιλη), το άτομο εμφανίζει ένα από τα παρακάτω: διάχυτο κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα που εκδηλώνεται συχνά στις παλάμες και τα πέλματα, γενικευμένη λεμφαδενοπάθεια, πλατέα κονδυλώματα, εξάνθημα και διάχυτη αλωπεκία. Σε περίπτωση μη αντιμετώπισης της σύφιλης, τα μολυσμένα άτομα μπορεί να παρουσιάσουν χρόνιες αρθριτικές φλεγμονές, καρδιαγγειακά νοσήματα, ψυχικές ασθένειες και παράλυση.

Trichomonada Vaginalis (Τριχομονάδα του κόλπου)

Η τριχομονάδα του κόλπου (Trichomonas vaginalis) είναι ένα παράσιτο (συγκεκριμένα: μαστιγοφόρο πρωτόζωο) το οποίο μεταδίδεται μέσω της σεξουαλικής επαφής. Επηρεάζει και άντρες και γυναίκες ωστόσο οι γυναίκες εμφανίζουν συμπτώματα σε μεγαλύτερα ποσοστά. Πιο συγκεκριμένα το 25%-50% των γυναικών είναι ασυμπτωματικές ενώ το 70% των αντρών είναι ασυμπτωματικοί. Η τριχομονάδα του κόλπου είναι το κύριο αίτιο εμφάνισης κολπίτιδας στις γυναίκες. Συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως 5-28 μέρες μετά την έκθεση στο παράσιτο. Συχνά συμπτώματα στις γυναίκες: κιτρινοπράσινες ή ασπροπράσινες κολπικές εκκρίσεις, δυσοσμία, ερεθισμός και φαγούρα στα γεννητικά όργανα, ενοχλήσεις κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Σπανιότερα συμπτώματα: Ενοχλήσεις στο κάτω μέρος της κοιλιάς. Τα συμπτώματα επίσης μπορεί να εμφανίσουν περιοδικότητα η οποία αναλόγως του σημείου στο οποίο βρίσκεται η γυναίκα στον έμμηνο κύκλο μπορεί να εντείνει τα συμπτώματα. Πιο συγκεκριμένα τα συμπτώματα εντείνονται κατά την διάρκεια της έμμηνου ρύσης. Συχνά συμπτώματα στους άντρες: εκκρίματα από την ουρήθρα, ερεθισμός του πέους.

Ureoplasma Urealyticym (Ουρεόπλασμα)

Το ουρεόπλασμα είναι ένα βακτήριο που ζει φυσιολογικά στα γεννητικά και ουροποιητικά όργανα του ανθρώπου. Αν και μέρος της φυσιολογικής χλωρίδας του ανθρώπου σε μεγαλύτερη ποσότητα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα και λοιμώξεις. Μεταδίδεται μέσω της σεξουαλικής επαφής με μολυσμένο άτομο. Στον άνδρα βρίσκεται στην ουρήθρα και μολύνει το σπέρμα κατά την εκσπερμάτωση. Σε περιπτώσεις μόλυνσης μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στην ποιότητα του σπέρματος. Γενικά η συμπωματική νόσος είναι συχνότερη στους άντρες από ότι στις γυναίκες οι οποίες είναι πιο συχνά ασυμπτωματικές μπορούν όμως να έχουν υφέσεις και εξάρσεις στην ουρήθρα. Συχνά συμπτώματα αποτελούν το τσούξιμο, ο κνησμός, ο πόνος στο ουροποιητικό,  η δυσουρία και oι εκκρίσεις από την ουρήθρα.

HSV-1 & 2 (ιός του απλού έρπητα τύπου 1& 2)

Οι ερπητοϊοί (οικογένεια Herpesviridae) παρουσιάζουν υψηλό επίπεδο μόλυνσης (το 60-90% πληθυσμού είναι φορείς), ενώ έχουν την ικανότητα να παραμένουν σε λανθάνουσα κατάσταση. Συγκεκριμένα ο ιός του απλού Έρπητα (Herpes Simplex Virus, HSV) αποτελεί παθογόνο υπεύθυνο για το φυσαλιδώδες εξάνθημα (επιχείλιος έρπης και έρπης των γεννητικών οργάνων), την εγκεφαλίτιδα και την γενικευμένη μόλυνση στα νεογνά (νεογνικός έρπης). Ο ιός αυτός διακρίνεται σε δυο τύπους, τον Έρπητα τύπου 1 (HSV-1) και τον Έρπητα τύπου 2 (HSV-2).

HSV-1 (ιός του απλού έρπητα τύπου 1)

Ο ιός του απλού έρπητα τύπου 1 μεταδίδεται μέσω της στοματικής κοιλότητας (στοματικός βλεννογόνος), οδηγώντας συνήθως σε ουλοστοματίτιδα. Με το πέρας μιας εβδομάδας επώασης, το άτομο εμφανίζει φυσαλιδώδες εξάνθημα στο στόμα ή στο πρόσωπο. Το σύμπτωμα αυτό μπορεί να εμφανιστεί συνοδευόμενο από ναυτία, πυρετό ή δυσκολία κατάποσης. Εφόσον ο ιός παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση, μπορεί να υπάρξουν αναζωπυρώσεις μελλοντικά, ενώ οι σημαντικότερες επιπλοκές HSV-1 αποτελούν η κερατοεπιπεφυκίτιδα και μια θανατηφόρα μορφή εγκεφαλίτιδας.

HSV-2 (ιός του απλού Έρπητα τύπου 2)

Η αρχική μόλυνση με τον ιό του απλού Έρπητα τύπου 2 συμβαίνει στην ουρογεννητική περιοχή και συμβαίνει ανεξάρτητα από την παρουσία λοίμωξης από τον ιό του απλού Έρπητα τύπου 1 (HSV-1). Στην αρχή εμφανίζονται έλκη που ενίοτε συνοδεύονται από γριπώδη συμπτώματα. Ο ιός του απλού Έρπητα τύπου 2 παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση στα γάγγλια της οσφυοϊερής μοίρας ή στους περιφερικούς ιστούς, από όπου μπορεί να προκαλεί επεισόδια ενεργού έρπητα των γεννητικών οργάνων. Συγκριτικά με τον HSV-1, οι νευρολογικές παθήσεις που προκαλούνται από τον HSV-2 είναι σπανιότερες. Βέβαια, όταν μια μητέρα που έχει μολυνθεί μεταδώσει τον HSV-2 στο νεογνό της κατά τον τοκετό, μέσω των γεννητικών της οργάνων, υπάρχει μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας των μικρών. Σημειώνεται ότι η μετάδοση του ιού του απλού Έρπητα τύπου 2 γίνεται συνήθως με τη σεξουαλική επαφή.

STDs: έλεγχος  (ποιοτική ταυτοποίηση στελέχους/ών και ποσοτικός προσδιορισμός) μικροοργανισμών υπεύθυνων για την ανάπτυξη σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων σε κολπο-τραχηλικά δείγματα   (thin preps)